Regulamin postawy

Regulaminy powstały w połowie lat `80–tych i mają wielką wartość – także sentymentalną :)

§ 1. Przyglądam się kapłaństwu (uczę się być księdzem)
➢ funkcje
✔ Eucharystia, Konfesjonał, Homilie, Katechezy
✔ uczę się, kształtuję swój styl, przygotowuję się, obserwuję błędy... zadaję sobie pytania: co mi się udało, a co nie, dlaczego?

➢ obowiązki
✔ kancelaria, chorzy, grupy parafialne (ministranci, bielanki, oaza, odnowa w Duchu Świętym...), dbałość o kościół, porządek, czystość w mieszkaniu itp...
✔ staram się poznać na czym polegają, żebym je dobrze zrozumiał, uczę się obowiązkowości, punktualności, gorliwości w wypełnianiu zadań (ale bez podejmowania zmian!)

➢ moja tożsamość kapłańska
✔ uczę się siebie jako kapłana, swojej postawy, zachowań, stylu...
✔ dokonuję refleksji nad sobą, obserwuję swoje braki, staram się dostrzec zadania, jakie Pan Bóg przede mną stawia.

§ 2. Przyglądam się Proboszczowi (poznaję Go, modlę się z Niego!)

➢ staram się zrozumieć, a nie osądzać, nie wolno mi go potępiać, „przekreślać”
➢ posłuszeństwo, szacunek, życzliwość
➢ ale dystans – bez spoufalania się, bez jakichkolwiek zobowiązań (np. pożyczek).
➢ poczucie własnej godności, równości kapłaństwa, we wzajemnych relacjach unikać zbytniej sztywności, ale i zbytniej swobody; zaleca się zwracanie „Proszę Księdza”
➢ uczyć się od Niego obserwując i czerpiąc z Jego doświadczenia...
✔ Proboszcz ma pewne nastawienia wynikające z Jego przeżyć i doświadczeń poprzednich lat
✔ będzie obserwował i przekonywał się... kim jesteś
✔ lepiej okazywać szacunek i posłuszeństwo niż niedojrzałe „poprawianie świata” i niepotrzebny aktywizm,
✔ lepiej jest pokazać się jako obowiązkowy i godny zaufania, odnoszący się z szacunkiem – ale zachowujący należyty dystans, niż jako zagadkowy reformator i poprawiacz.

§ 3. Przyglądam się wikarym – księżom (poznaję Ich)

➢ bez wchodzenia w układy (szczególnie przeciwko Proboszczowi)
➢ bez „rozmów” na tematy księży (obmowy!)
➢ uwaga na niebezpieczeństwo tracenia czasu (TV, internet, chodzenie po kominkach itp...)
➢ życzliwość, sympatia – ale pewna rezerwa,
✔ starsi wikarzy chcą być doceniani, oczekują oznak uznania, młodszego traktują często jak „kopciuszka”
– mogą rodzić się zadrażnienia, agresje...
✔ lepiej jest pozostać z boku, poznawać sytuację, przyglądać się życiu na plebanii i obowiązkom, niż od razu narazić się na konflikty,
✔ lepiej jest zacząć od neutralności, niż narazić się na niewłaściwą postawę...
✔ lepiej dać poznać siebie jako godnego zaufania, niż szukać samemu akceptacji i zaufania
✔ jeżeli spokojnie pozna się księży, potem łatwiej będzie dowartościować, lub przynajmniej „tolerować”trudne charaktery.

§ 4. Przyglądam się ludziom – parafianom

pamiętam o swojej misji wobec parafian, o godności kapłaństwa i płynącemu z kapłaństwa ojcowskim umiłowaniu,
jednocześnie jestem życzliwy i otwarty w traktowaniu ludzi (w kościele, kancelarii, rozmowach). Ucz się zachowywać postawę bezpośredniego kontaktu, ale bez spoufalania się,
nie szukaj od razu z nikim bliskich znajomości, a nawiązane przy okazji pozostaw na jakiś czas niepogłębione,
unikaj rozmów o Proboszczu, parafii i niepotrzebnych informacji o sobie!
wobec służby kościelnej – szacunek i życzliwość, ale bez spoufalania się,
sprawdzaj swój stosunek i swoje reakcje do kobiet (wewnętrzna i zewnętrzna czystość twojego serca),
✔ istnieje pokusa szybkiego wejścia w parafię, podobania się, akceptacji przez ludzi, przyćmiewania Proboszcza
– jest to niebezpieczne,
✔ na początku bardzo często podsuwają się ludzie raczej nie szukający prawdziwego dobra Kościoła,
✔ w parafii mogą istnieć jakieś „układy”, trzeba więc przyjrzeć się, żeby nie dać się wciągnąć do jakichś rozgrywek
✔ zanim nie pozna się dość dobrze sytuacji w parafii, trudno jest zrozumieć jakiej postawy kapłańskiej potrzeba, na co zwrócić uwagę, jak głosić Słowo...

§ 5. Nie wolno rozmawiać i udzielać informacji świeckim o życiu kapłanów – szczególnie wobec własnej Rodziny!

§ 6. Na początku wszelkie spostrzeżenia, uwagi, krytyki zapisuj sobie... Potem łatwiej i obiektywniej na nie spojrzysz (i lepiej rozeznasz).

§ 7. Może cię dotknąć problem samotności. Wiedz, że nie jesteś sam. Staraj się odwiedzać najbliższych ci kolegów. Im też w ten sposób pomożesz. Pamiętaj o rozwijaniu swoich zainteresowań i turystyce. Jedynie wyjątkowo odwiedzaj świeckie rodziny.